Z cukrzycą na urlopie

Jeśli chorujesz na cukrzycę i wybierasz się na urlop, skrupulatnie zaplanuj swoją podróż. Zabierz ze sobą glukometr, zapas pasków do mierzenia poziomu cukru i wszystkie leki, które zażywasz. Przed wyjazdem koniecznie umów się na wizytę u diabetologa. Jeśli stwierdzi, że stan zdrowia pozwala Ci na wyjazd, pakuj walizki i jedź. Planujesz podróż za granicę? Przed wyjazdem zasięgnij dodatkowo porady dietetyka. Poproś go o informacje na temat zwyczajów kulinarnych panujących w kraju, do którego się wybierasz. Mając taką wiedzę, będziesz mógł staranniej przygotować swój jadłospis.

W bagażu diabetyka
W podręcznym bagażu diabetyka oprócz rzeczy osobistych i leków powinien się znaleźć zapas insuliny lub recepta na insulinę w jednorazowym wstrzykiwaczu (zmiana miejsca pobytu może spowodować, że będziesz jej potrzebował więcej niż do tej pory), większa ilość igieł, pasków testowych do glukometru i leków przeciwcukrzycowych.

Insulinę powinno się przewozić w odpowiednich warunkach, aby nie narazić jej na przegrzanie (straci swoje właściwości w temperaturze powyżej 25 stopni Celsjusza), wstrząsanie czy zamrożenie (raz zamrożona insulina nie nadaje się do użytku). Najlepiej nadaje się do tego celu termos, w którym panuje temperatura 2-8 stopni Celsjusza, albo kuferek termoizolacyjny. Insuliny nie wolno przewozić i przechowywać w schowku samochodowym!

Jeśli będziesz podróżował samolotem, kuferek z insuliną oraz sprzęt do wstrzykiwania powinieneś mieć przy sobie. Uwaga! Otwartą fiolkę z preparatem insulinowym trzeba zużyć w ciągu 6 tygodni, natomiast wkład do pena w ciągu miesiąca.

Należy pamiętać również o zabraniu gotowego do wstrzyknięcia zestawu glukagonu i kostki cukru lub czegoś słodkiego do picia na wypadek tzw. hipoglikemii, czyli gwałtownego spadku poziomu cukru poniżej 50 mg%.

Pamiętaj o dokumentach
Wyjeżdżając poza granice kraju, oprócz paszportu warto zabrać ze sobą polisę ubezpieczeniową oraz dokument dla służb celnych, w którym lekarz prowadzący potwierdzi Twoją cukrzycę oraz konieczność posiadania systemu do podawania insuliny i glukometru wraz z paskami. Najlepiej przetłumacz ten dokument na język obowiązujący w kraju, do którego się wybierasz.

Podróżując samochodem, często odpoczywaj i unikaj jazdy nocą. Nie rozpoczynaj jazdy, jeśli odczuwasz objawy niedocukrzenia.

Zmiana stref czasowych
Sporo kłopotów przysparza diabetykom przekraczanie stref czasowych. Nie wiedzą, kiedy powinni przestawić zegarek, zaplanować wstrzyknięcie insuliny i posiłki. Najlepszym rozwiązaniem jest wstrzymanie się z planowaniem do czasu dotarcia do miejsca przeznaczenia. W tym czasie może się okazać konieczne wstrzyknięcie dodatkowej dawki insuliny lub zjedzenie dodatkowego posiłku. Trzeba często kontrolować poziom glukozy we krwi. Może też okazać się konieczne przesunięcie pór kolejnych wstrzyknięć o 2-3 godziny, aby dostosować się do nowego czasu, albo podanie dodatkowej dawki insuliny krótko działającej lub jej redukcja, np. z powodu „skrócenia czasu”. Warto zapamiętać, że udając się w podróż na wschód „skracamy„ sobie dzień, a na zachód „wydłużamy” go.

Jedzenie poza domem
Posiłki oraz czas ich spożywania w podróży będą się różniły od diety stosowanej w domu, stąd trzeba często przeprowadzać badania poziomu glukozy we krwi. W restauracjach najlepiej zamawiać posiłki gotowane, grillowane lub pieczone. Leiej unikać mięsa tłustego i smażonego oraz dań typu fast food, a wybierać dania dietetyczne.

Trzeba również pamiętać o przeliczaniu wymienników węglowodanowych. Problemy mogą się pojawić w krajach egzotycznych, gdzie można spotkać nieznane potrawy. Najlepiej więc jeszcze przed wyjazdem sprawdzić, jaka kuchnia tam dominuje. W przypadku problemów z żołądkiem i jelitami, które mogą wystąpić m.in. w związku ze zmianą diety, należy spożywać dietetyczne posiłki, np. kleiki ryżowe, pić dużo płynów oraz częściej mierzyć poziom cukru we krwi.

W razie podwyższonego poziomu cukru we krwi, należy zmierzyć również poziom cukru i acetonu w moczu (jego obecność świadczy o kwasicy ketonowej oraz niebezpieczeństwie wystąpienia śpiączki, dającej czasem objawy przypominające zatrucie pokarmowe).
W czasie urlopu zwykle dużo się chodzi, jeździ na rowerze i pływa. Trzeba to wziąć pod uwagę planując menu. Intensywny wysiłek fizyczny powoduje obniżenie poziomu cukru we krwi i wymaga spożycia dodatkowej ilości węglowodanów. Posiłki powinny być spożywane regularnie, według indywidualnego zapotrzebowania energetycznego.